کودکانی که دچار محبت افراطی والدین خویشند در جنبه اخلاقی حال و شیوه ای متعادل ندارند. اصولا محبت بسیار اخلاق را نارس می کند، کودک را به وضعی در می آورد که در مواردی محبت والدین را فقط برای خود قرار داده و سعی خواهد کرد از آن طریق به خواسته های نادرستش دست یابد.
محبت والدین اگر همراه با تسلط بسیار والدین باشد کودک را پرخاشگر می سازد، طوری که او بعدها قادر نخواهد بود برای خویش تصمیم بگیرد، استقلال خود را ارج نهد در جمع شرکت نماید. نافرمانی ها از عوارض دیگر افراط در محبت است کودکی که زیاد از والدین خود محبت ببیند بعدا از این جرأت را در خود می یابد که اگر دستوری از والدین خود شنیده است اطاعت نکند زیرا می داند پدر و مادر در این رابطه از او گله مند نمی شوند.
خودخواهی، پرتوقعی، عدم توان تحمل شکست، عصیان علیه پدر و مادر و هر کسی که در برابر او بایستد، بی اعتنائی نسبت به مسئولیت، عدم توجه به حقوق و شخصیت دیگران و. . . . از دیگر مواردی است که در این رابطه باید انتظار داشته باشیم.
