در جنبه اجتماعی (1)

تربیت ضرورتی غیرقابل اجتناب است. مسأله آن مسأله حیات ملتهاست هرگونه سعادت و شقاوتی را در سایه آن باید جستجو کرد. ریشه بسیاری از فضائل و رذائل را از آن جا باید پرسید.

تربیت سازنده افراد اجتماع است. مردم در سایه آن عادات و اخلاق خود را می سازند، به رشد و توسعه علمی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی دست می یابند، تربیت خوب کادر رهبری و صنعتی جامعه را می سازد، برای بشریت خیر و صلح و رفاه پدید می آورد، متخصص کارآزموده می سازد، مردم را وامیدارد که آگاهی خود را نسبت به سرنوشت خود و جامعه خویش توسعه دهند. و در برابر امور و شرایط بنحوی صحیح موضع بگیرند. اگر در جامعه ای فساد است، آلودگی است، اعتیاد است، عدم تعهد است، روابط نامشروع است یک دلیل آن این است که نظام تربیتی آن غلط و یا مسکوت است.