متأسفانه در برخی از خانواده ها دیده می شود که والدین با یکدیگر درگیری هائی داشته و محیط زندگی را برای کودکان ناامن می کنند. شاید چنین والدین از این نکته بیخبرند که تعارض و تضاد، درگیری و نزاع آنان فضای خانواده را مسموم و کودکان را فاسد می کند. به هنگامی که فداکاری به تیرگی تبدیل گردد، و مودت و رحمت به نفرت بدل شود فرزندان در چنان محیط بیشتر ضرر می کنند.
بررسیها درباره مجرمان و تبهکاران نشان می دهد که برخی از آنان در دوران کودکی والدین خود را می دیدند که به درگیری و نزاع میپرداخته و این باعث کاشتن بذر نفرت و بدبینی و در سطح بالاتر تخم جرم و بزهکاری در اندرون آنان شده است.
کانون خانوادگی باید گرم و استوار باشد تا کودکان در آن پرورده شوند، لجاجت و سختگیری، مشاجرات و اختلاف و گفت و شنود ناشی از اختلاف،
جنگ و ستیزهائی که به ظاهر بی ریشه و بی اساسند و حتی برای مسائل جزئی پدید می آیند زمینه را برای ناامنی کودکان فراهم می آورند و اطفال از این متأثر و متوحش می شوند که مبادا کار به جدائی بکشد و خانواده ای این چنین نابسامان است.
