در اینجا ضروری است هم چنان از مسأله تعدد همسر و اختلافاتی که
فیمابین آنها، و به تبع آنان در بین فرزندان مطرح است بحثی به میان آوریم. می دانیم انتخاب همسران متعدد در اسلام یک فریضه نیست، بلکه یک ضرورت است که تحت شرایطی می تواند جامه عمل بپوشد که از جمله مهمترین آن عدالت است.
روش اداره همسران و عدم کفایت در اجرای ضوابط و مقررات سبب می شوند که گاهی در بین همسران اختلاف پدید آید و دامنه اختلاف به فرزندان بکشد. در چنان صورتی هر کدام سعی دارند مزایای بیشتری را برای خود و فرزندان خود بدست آورند و حق آن دیگری را ضایع گردانند. مدیر خانه هم که کفایت لازم را در این زمینه ندارد تحت تأثیر آن شرایط و القاآت قرار گرفته و رفتار بی تفاوتی را در پیش خواهد گرفت.
این ناهماهنگی ها و نابسامانی کودک مادر از دست داده را بیش از دیگران آزار داده و آنها را به ابتلاآت متعددی گرفتار خواهد کرد. برای او مسأله است که دریابد در چنین وادی و عرصه ای چه باید بکند و چگونه باید موضع بگیرد تا از شرور و آفت ها بمیزان لازم دور و برکنار بماند. گاهی او در معرض خطر و عدم احساس امنیت است از آن بابت خود را در شرایطی سخت می بیند از سوی کودکی که مادر دارد آزار می بیند و نمی تواند دم برآورد زیرا احساس این امر برای او آسان است که اگر دم برآورد وضعش از بد بدتر خواهد شد و روزگارش از دست نامادری سیاه خواهد بود.
