به کودکان خود بیاموزیم خودشان را دوست داشته باشند

وقتى از پدر و مادرها پرسیده مى شود آنان براى فرزندانشان چه مى‏خواهند، بیشترشان پاسخ مى‏دهند: «ما مى‏خواهیم آنان شاد و خوشبخت باشند.» اگر چه خود را دوست داشتن به طور خودکار به شادى و خوشبختى نمى‏انجامد، عامل مهمى به شمار مى‏رود. در بچه‏هایى که خود را دوست دارند احتمال اینکه بدون حس خودپرستى اعتماد به نفس داشته

باشند، بیشتر است. آنان معمولا روابط محکم و گرم بیشترى به دست مى‏آورند و، به احتمال زیاد، در دوران بزرگسالى بچه‏هایى خواهند داشت که خودشان را دوست دارند.

لورل، پنج ساله، براى سرگرم کردن مادربزرگ مشغول اجراى نمایش است. او، هر چند دقیقه یک بار، از اتاق تعویض لباس خیالى خود که همان کمد عروسک‏هاى اوست بیرون مى‏آید، مادربزرگ کف مى‏زند و درباره‏ى لباس جدید او سؤال مى‏کند.

»و با این لباس کجا مى‏خواى برى؟«

لورل، در حالى که با کفش‏هاى پاشنه بلند مادر به سختى راه مى‏رود، پاسخ مى‏دهد: «مجلس رقص.«

»و پسر پادشاه عاشق تو مى‏شه؟«

لورل به مادر بزرگ نگاه مى‏کند، چینى به پیشانى مى‏اندازد و به فکر فرومى‏رود. بعد پاسخ مى‏دهد: «شاید.» گویى این مسئله در کمترین درجه‏ى اهمیت قرار دارد. بعد، سرشار از محبت به خود، دستهایش را دور بدنش مى‏پیچد، به سوى مادربزرگ مى‏دود و با خنده‏هاى مهارناپذیر در دامن مادربزرگ ولو مى‏شود. به نظر مى‏رسد تأیید پسر پادشاه دیگر اهمیتى ندارد. لورل آشکارا شاد است. خنده‏ى او مسرى است و مادربزرگ هم، خوشحال از دانستن این نکته که نوه‏ى او شاد است، به او مى‏پیوندد.

قول و قرارهاى ما پدر و مادرها با کودکان، آنچه را از نظر ما مهم است

براى آنان مشخص مى‏سازد. این قول و قرارها انتظارات ما را از کودکان شکل مى‏دهد و کمک مى‏کند بیاموزند چگونه خوب و بد و درست و نادرست را از یکدیگر تمیز دهند. وقتى انتظارات ما از فرزندانمان انتظاراتى منطقى هستند، وقتى محکم ولى انعطاف پذیر هستیم و نیز زمانى که خانواده‏اى به وجود مى‏آوریم که سهم فرزندان در آن مورد احترام است و یکپارچگى خانواده را تکمیل مى‏کند، به دست آوردن تأیید ما براى آنان آسان خواهد بود. در یک چنین محیط حمایت کننده‏اى آنان خواهند توانست در بهترین شکل خود شکوفا شوند و هدیه‏اى بسیار ارزنده دریافت کنند: این آگاهى که مورد مهر و محبت هستند و به خاطر ویژگیهایشان با ارزش و محترم شناخته مى‏شوند. چنین درکى بهترین پایه را براى رشد آنان همراه با احترامى سالم به ارزشهایشان فراهم مى‏سازد.

اگر کودکان از سنین خردسالى بیاموزند که در مورد حق و حقوق و وظایف خود با پدر و مادر گفت و گو کنند و به توافق برسند، کنار آمدن با موقعیت‏هاى پیچیده‏تر دوران نوجوانى در خانواده آسان‏تر خواهد شد.