در معارف الهى آمده فرزند امانت خدا و نعمت حق و احسان پروردگار به انسان است.
حفظ امانت حق به این است که به تربیت دینى و اخلاقى او توجه شود، و به هنگام ازدواج براى او همسر پاک و پاکیزه انتخاب شود.
دخترى که به خانهى شوهر مىرود تحت تأثیر خانه و خانواده شوهر و خود شوهر قرار مىگیرد، و در هر صورت در آن محیط برنامههائى به وسیلهى شوهر از او خواسته مىشود، باید به آن خانهاى که مىرود خانهاى الهى و خانوادهاى مؤمن باشد، و همسرش از حسنات باطنى و ظاهرى در حد استعداد و طاقتش برخوردار باشد، به این خاطر آئین الهى از شوهر دادن دختر به افرادى که واجد شرایط الهى و اسلامى نیستند منع اکید فرموده در روایتى از قول رسول حق آمده:
انما النکاح رق فإذا انکح احدکم ولیدة فقد ارقها فلینظر احدکم لمن یرق کریمته(1)
نکاح یک نوع بندگى و اطاعت است، فردى از شما وقتى دخترش را شوهر مىدهد، او را در مدار طاعت و بندگى شوهر درمىآورد، لازم است هر یک از شما دقت کند، که دخترش را در اختیار چه کسى قرار مىدهد.
شوهر دادن دختر به کسى که پاىبند به دین و فرائض الهى و عقاید حقه نیست و به تعبیر کتاب خدا فاسق است جایز نیست.
شوهر دادن دختر به مرد بد اخلاق که آلوده به کبر، فخر، حسادت، حرص، طمع، بخل و بدزبانى است، ممنوع است.
شوهر دادن دختر به مرد نادان و سفیه و کم عقل که قدرت ادارهى زندگى را ندارد، و چیزى براى زن جز مشکلات بوجود نمىآورد کارى خلاف شرع و دور از انسانیت است.
شوهر دادن دختر به مرد شرابخوار و آن پلید و پستى که از حرام الهى خوددارى نمىکند اکیدا ممنوع است.
اکنون به روایات بسیار مهم این قسمت توجه کنید.
قال النبى صلى الله علیه و آله و سلم: من زوج کریمته من فاسق نزل علیه کل یوم ألف لعنة(2)
کسى که دختر عزیز و با کرامتش را به فرد بىدین شوهر دهد، روزى هزار بار لعنت بر او نازل مىشود.
کتب حسین بن بشار الى الکاظم علیهالسلام: ان لى قرابة قد خطب الى و فى خلقه سوء قال: لا تزوجه ان کان سیىء الخلق.(3)
حسین بن بشار به موسى بن جعفر علیهالسلام نوشت: یکى از اقوام من از دخترم خواستگارى کرده، ولى اخلاق بدى دارد، حضرت جواب نوشتند: اگر دچار سیئات اخلاقى است به او نده.
امام صادق علیهالسلام با استناد به آیهى 5 سورهى نساء از دختر دادن به سفیه و نادان که لیاقت ندارد مال به او بدهند، و نمىتوان به او در امور اجتماعى و فردى و مسئلهى امانات اعتماد کرد، منع اکید فرمودند(4)
قال النبى صلى الله علیه و آله و سلم: من شرب الخمر بعد ما حرمها الله على لسانى فلیس بأهل ان یزوج اذا خطب(5)
هر کس شراب را بعد از اینکه من مأمور اعلام حرام بودنش از جانب خدا شدم بنوشد، هر گاه به خواستگارى دختر یک خانواده آمد، بدانید که شایستگى پاسخ شنیدن ندارد.
امام هشتم حضرت رضا علیهالسلام فرمود:
و ایاک ان تزوج شارب الخمر، فان زوجته فکأنما قدمت الى الزنا(6)
بترس از این که دختر به شرابخوار بدهى، که اگر او را به چنین تبهکارى شوهر دهى گویا آن عفیفه کریمه را به زنا دادهاى!!
آرى آنکه پاىبند به واجبات الهى نیست، و از فسق و فجور پرهیز ندارد. و آنکه از حسنات اخلاقى برخوردار نیست، و آلوده به بد اخلاقى است، و آنکس که از عقل و فکر لازم بهره ندارد، و آن سست ارادهاى که از مشروبات حرام پرهیز ندارد، اهلیت ندارد که دخترى پاک و مؤمنه که امانت حق است به او سپرده شود، که نه تنها دختر ضایع مىگردد، بلکه فرزندانى که آن دختر براى آن تبهکار مىآورد متأثر از
آثار سوء وجودى آن شوهر خواهند شد، که قبل از اینکه دانش بشر به این حقیقت برسد امام ششم علیهالسلام این حقیقت را اعلام فرموده است:
الحرام یبین فى الذریة.(7)
آثار حرام در نسل آشکار مىگردد!!
1) بحار، ج 103، ص 371.
2) ازدواج در اسلام / 55.
3) بحار، ج 103، ص 235.
4) ازدواج در اسلام، ص 55 – 54.
5) همان مدرک.
6) بحار، ج 79، ص 142.
7) وسائل، ج 17، باب 1، ص 81، روایت 22043.
