محیط سرد برای کودک محیطی بی روح است، در آن احساس امنیت و شادابی ندارد، احساس می کند چنان محیطی برای او لذتبخش است، از فروغ عاطفه در آنجا برای او خبری نیست، احساس می کند در چنان محیطی بدبخت است و از آن رنج می برد.
کودک در محیط سرد خانواده احساس می کند غریب است و این غربت را ناشی از پدر و مادر می داند که به علت فقر، نابسامانی، خستگی او را از چنان فیضی دور داشته اند. گاهی اینان می دانند پدر دارند ولی احساس شان این است که یتیم اند زیرا پدر و مادر به آنها نمی رسند و آنها را گرم نمی گیرند.
و بالاخره گاهی احساس شان این است که موجوداتی زائدند، وجود آنها مایه بدبختی و رنج دیگران است، حتی دیده شد کودکانی زودرنج و حساس آرزو کرده اند که ای کاش زنده نبودند چنین سردی و بی مهری را احساس نمی کردند. دیده شد که بدبینی، بدگمانی آنها را از زندگی بیزار کرده و از شناخت و حل مسائل ساده و کوچک وامانده اند و نتوانسته اند از آنچه که در خانه می گذرد لذت ببرند.
