کودک در داخل زندگی، با مسایلی سر و کار دارد که با پرورش کودک در
زمینه ی آموزش نظم و ترتیب و زیبایی و آراستگی و تمیزی، ادب، وقت شناسی، آمادگی و تعالی نظر او، اثرات مستقیم دارد. معمولا واسطه ها، ابزار و اسباب کار تربیتی، هر چه که باشد، کوچک یا بزرگ، اثر دقیق و مهم خود را در روح و ضمیر کودک می گذارد. ولو اینکه کوچک یا امری پیش پا افتاده باشد. مانند:
1- دستمال جیبی که شکل دستمال، رنگ آن، نظم لبه های دستمال، تمیزی آن، تا کردن آن، وضع قرار دادن آن در جیب، دو تا بودن دستمال، یکی برای خشک کردن صورت و دیگری برای آب بینی.
2- سفره ی غذا که قطع آن، رنگ آن، نقش روی آن، وضع پهن کردن آن، شکل چیدن غذاها روی میز، سپاس های ضمن غذا، دقت به غذا و بو و رنگ و طعم آن.
همه و همه، آموزنده ی جمال و ادب و نشاط و خیر و محبت و تلقین کننده ی اعتقاد و صفای اندیشه و نظر هستند.
